Praten over verlies levert winst op

Er wordt over van alles gesproken op zijn werk: over het weekend, over de kinderen, over sport, over het dagelijkse werk en over een goede deal die met een klant is gesloten. Maar niet over het overlijden van zijn ex-partner. Klaas is een vriend van me en op zijn werk is er niemand die aan hem vraagt hoe het nu écht met hem en zijn kinderen gaat.

Zwijgen over verlies

Klaas heeft er last van. Zwijgen over de gevolgen van verlies, het niet-bespreekbaar maken wat er is gebeurd is niet goed voor het individu en voor de onderneming. Persoonlijke verliezen hebben invloed op de mensen in de onderneming en daarmee op de gehele organisatie.

Wat maakt toch dat praten over verlies zo ontzettend moeilijk is? Aan allerlei leuke dingen wordt aandacht besteed, zoals een zwangerschap, een voorgenomen huwelijk of een naderend pensioen. Maar we krijgen ook allemaal maken met persoonlijke verliezen: dood van een geliefde, een familielid of collega, scheiding, ongewenste kinderloosheid, verlies van werk maar ook verlies van gezondheid of van houvast in het leven. Daar besteden we het liefst zo min mogelijk aandacht aan.

Zwijgen werkt averechts

Werkgevers maar ook de medewerkers zijn zich er meestal niet van bewust dat de emotionele gevolgen van verlies een negatieve invloed hebben op de productiviteit en arbeidsvreugde van een medewerker of zijn of haar collega. Dat leidt tot een stijging van het werkverzuim en van de verzuimkosten en heeft uiteindelijk een negatief effect op de winst van de onderneming.

Aandacht voor verlies

Door binnen de organisatie aandacht te besteden aan het verlies waar je medewerker mee geconfronteerd wordt – hoe moeilijk dat ook is – ben je als werkgever niet kwetsbaar maar juist sterk. Persoonlijk verlies wordt omgezet in persoonlijke winst, met als resultaat gemotiveerde, betrokken en veerkrachtige medewerkers. Werkverzuim en verzuimkosten dalen en productiviteit stijgt. Dat heeft effect op een positief bedrijfsresultaat.

Maak verlies bespreekbaar

Klaas werd er zo verdrietig van dat zijn collega’s het onderwerp telkens uit de weg gingen. Hij wilde juist wel over het overlijden van zijn ex-vrouw praten. Zij maakte immers lange tijd deel uit van zijn leven en al zijn collega’s kende haar ook goed. Klaas had aan 1 tip van mij genoeg. Hij begon nu zelf af en toe over zijn vrouw en over hoe het met hem ging. Hij had er zelfs een klein scenario voor bedacht. Als collega’s aan hem vroegen hoe het met hem ging, vertelde hij waar hij last van had en waar hij tegenaan liep.

Door zijn eigen openheid merkte Klaas dat de spanning rondom het verlies van zijn ex-vrouw eenvoudiger werd. De gesprekken met collega’s kregen zelfs meer diepgang, omdat zij ook veel meer over persoonlijke gevoelens durfde te praten. Dit kwam weer ten goede van de sfeer op de afdeling.