Verlies is onvoorspelbaar

De herfstequinox, de dag dat de nacht net zolang is als de dag.

Een voorspelbaarheid waarvan je weet dat die dag twee keer per jaar terugkomt en elke keer hetzelfde eruitziet. Het is net zolang licht als dat het donker is.

Was rouw ook maar zo voorspelbaar. Dat zou het leven na verlies een stuk overzichtelijker maken. Echter zo werkt het niet. ’s Morgens weet je niet hoe de dag zich zal ontvouwen.

Een veelgehoord misverstand na een ingrijpend verlies is dat de rouwende een donkere periode doormaakt met veel verdriet, radeloosheid en andere heftige emoties. Die periode gaat dan langzaam voorbij en heb je uiteindelijk is het verlies zodanig verwerkt dat de verdrietige emoties een plek gekregen hebben en het leven toelacht. “Als je maar eenmaal een jaar gehad hebt, dan …”

Was het maar zo eenvoudig.

Hoe fijn zou het zijn als het zó eenvoudig was. Jij als rouwende weet als geen ander hoe het is. Hoe de dag grillig verloopt waarbij je van de ene gemoedstoestand in de andere kan schieten. Van intens verdriet naar een moment van puur geluk om vervolgens een boosheid te ervaren die achteraf wellicht helemaal nergens over gaat.

Je wereld staat stil

Na een verlies van een dierbare heb je nu eenmaal de emoties met bijbehorende gedachten en gevoelens niet in de hand. Je wilt wel heel graag maar het lukt gewoonweg niet. Juist omdat de wereld om je heen doordraait en de jouwe min of meer is stil komen te staan.

De grilligheid van het levenspad

De onvoorspelbaarheid van het rouwproces waar je middenin zit kost zoveel energie, dat het soms lijkt alsof het nooit meer licht en leuk wordt in je leven. Een antwoord op een vraag die voorlopig onbeantwoord blijft, want je weet niet hoe het levenspad zich voor je ontvouwt. Een rouwproces duurt en de onverwachte momenten van verdriet en blijdschap zullen als wolken aan de lucht aan je voorbijtrekken. Ze vallen als het ware als een schaduw over je dag, waarbij het contrast tussen licht en donker verschillende nuances heeft.

Wankel evenwicht

En zo is het ook met verdriet van het verlies. De heftigheid van de emoties is onvoorspelbaar en onverwacht. De voorspelbaarheid zit hem in het feit dat ze er zijn en dat de verscheidenheid aan emoties meerdere malen per dag zich voordoet. Een wankel evenwicht tussen licht en donker waarbij je niet weet of het ooit gelijk wordt. Misschien lijkt het de ene keer meer op de winterwende en de andere keer op de zomerwende. Wat je kunt doen is … proberen om je dagen zo aangenaam mogelijk te maken. Zodat voor jou het licht en het donker aanvaardbaar zijn.