Hoe gemis in het dagelijkse leven verankerd is
En hoe fijn dat óók kan zijn!
We zitten in de tuin te lunchen en op mijn scherm popt het bericht op dat iedereen uit 2003 een afspraak kan inplannen om zich te laten vaccineren. Ik kijk Ruben en Douwe aan en zeg “Fijn Joppe mag ook zijn prik halen!” We vragen ons hardop af wat hij zou doen, hij zou tenslotte bijna 18 zijn geweest.
Hij hoort erbij
Nu hebben wij regelmatig over de dagelijkse dingen van het leven en hoe Joppe dit zou doen. Met zijn drietjes hebben we het dan over of hij nu ook geslaagd zou zijn of dat het wel handig was als hij er nog zou zijn, want dan hadden nu we kunnen dubbelen met tennis.
Na al die jaren is het voor ons zo gewoon geworden dat we dit soort gesprekken hebben, dat we soms zelfs moeten oppassen met wat we waar zeggen. Joppe is zo verweven in ons leven dat het gemis geen pijn meer doet.
Het gemis blijft
Tuurlijk mis ik hem, soms zelfs heel erg. Want ik had het ook heel leuk gevonden om met mijn 2 zoons leuke dingen te doen of te zien hoe hij zich ontwikkeld zou hebben tot een leuke jonge kerel. Zou hij op Douwe lijken of zou hij totaal anders zijn? Hoe zouden die twee jongens samen zijn, zouden ze het leuk hebben of elkaar de tent uit jagen? Wat zou hij leuk vinden en wat voor vrienden zou hij hebben?
Verdriet heeft plaats gemaakt voor liefde.
Liefde voor een kind dat zo welkom was, maar helaas niet het geluk heeft gehad om het leven te leven. Daarmee heeft hij vanaf de dag dat hij geboren werd en overleed wel zijn plek veroverd in ons hart. Hij heeft zijn eigen plek in ons gezin en dat maakt mij gelukkig.
Terwijl we daar zo zitten te eten en te praten is onze conclusie dat Joppe niets te kiezen heeft, want in onze fantasie is er daar waar Joppe is geen Corona. Wel zo makkelijk. We gaan verder met onze lunch en besluiten om aan het einde van de dag even lang zijn graf te lopen en hem het fijne nieuws te vertellen en gelijk maar even de plantjes water te geven.
Hoe openbaart het gemis zich in jouw leven? Fijn als je het hier wilt delen. Je helpt er ook anderen mensen mee.
Foto van: Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay