Dank je wel 2020 – in 2021 ga ik het anders doen!
In 2021 sla ik een nieuwe weg in met mijn werk. Zo voortvarend als dat het begon, zo tot stilstand kwam het in maart. Alles werd anders en we moesten het jaar dat voor ons lag opnieuw vormgeven.
In het begin vond ik die stilstand best prettig
Met man en zoon in onze eigen veilige thuishaven. Ook was er voor mij de verlammende angst om ziek te worden of om een van mijn dierbare familieleden te missen. Door deze bevriezing werd ik geconfronteerd met de voor mij o zo bekende beren op de weg en stond ik letterlijk en figuurlijk even stil.
Het werd tijd dat ik ging wandelen
Ik merkte dat door de ommetjes die ik liep energie ging stromen en mijn angsten naar de achtergrond verdwenen. Ik kon weer nadenken en vond mijn weg in dit abnormale jaar.
Tijdens het wandelen ontstond steeds meer het gevoel dat ik iets wilde veranderen in mijn werk. Maar wat dan? Ik had totaal geen idee. Totaal het roer omgooien, nog maar weer een opleiding gaan volgen, me meer gaan richten op de zorg? Steeds meer ideeën en plannen ontstonden er in mijn hoofd. Zoveel dat ik het overzicht kwijtraakte en het echt duidelijk was dat ik keuzes moest gaan maken. Wat wilde ik echt?
Mijn wandelingen werden steeds symbolischer
Het was net alsof ik op mijn eigen levenspad een nieuwe weg was ingeslagen. Nadenken, schrijven en dan samen met mijn lief wandelen om mijn hersenspinsels met hem te bespreken. En zo kwam ik steeds dichter bij wat ik echt wilde.
Onbewust en in mijn hart wist ik het antwoord natuurlijk allang
• Verlies en rouw, dat is de kern van mijn praktijk.
• En ouders van overleden kinderen zijn mijn doelgroep.
Zo, dat is eruit.
Ik weet dat ik goed ben in wat ik doe, ik heb heel veel kennis van verlies en rouw en helaas ben ik ook nog eens ervaringsdeskundige.
Ik ga doen wat ik het allerbelangrijkst vind
Aandacht hebben voor de rouw die op een ingrijpend verlies volgt en dat bespreekbaar maken. Dat is wat ik echt wil. Anderen helpen om de rouw te verwerken.
Niet alleen maar oog hebben voor de mogelijkheden na een verlies, want als je net een verlies hebt meegemaakt denk je niet in oplossingen en mogelijkheden. Dan lacht het leven je niet toe, dan is er verdriet en pijn en staat je wereld stil.
Kom in beweging
2021 zal grotendeels nog in beslag genomen worden door de pandemie, daar kunnen we niet onderuit. Ik hoop dat 2021 ook het jaar wordt dat we weer in beweging gaan komen met elkaar. We weer vooruit durven te kijken naar wat de toekomst te bieden heeft.
En ik …
Ik heet 2021 welkom met alles wat het voor mij (ons) in petto heeft. Ik wil in ieder geval het pad dat ik in 2020 gekozen heb verder bewandelen.
Nu is het moment om me te richten op het bespreekbaar maken van verlies. Ik wil verliescommunicatie meer onder de aandacht brengen. Er is zoveel verlies dat niet besproken is of in 2020 onder de radar is gebleven, omdat iedereen al zoveel verlies heeft geleden.
Ik wil manieren aanreiken om voorbij het verlies weer perspectief te ontwikkelen. Helpen bij het onder ogen komen wat er is gebeurd en leren om de toekomst weer vorm te geven.
Ik merk dat dit 2 onderwerpen zijn waar ik mijn klanten kan ondersteunen.
Ik wil het verschil kunnen maken bij verlies en rouw van ouders
Ik wil de verliesverhalen horen, het verdriet zien, de bijbehorende pijn en de angst voelen. Vandaaruit meelopen op het levenspad als dat nodig is om zodoende bij te kunnen dragen om van het verliesverhaal een helend verhaal te kunnen maken.
Ik denk zelfs dat dit is wat Nederland nodig heeft
We hebben als individuen en als samenleving veel verloren in 2020. Er is aandacht nodig om die verliezen te verwerken. Hier wil ik graag mijn steentje aan bijdragen, zodat we met elkaar het een beetje leuker kunnen maken.
Want ik weet, als expert en uit ervaring, dat er perspectief is na verlies. Dat wordt mijn bijdrage.